ขนาดสินค้ารวมบรรจุภัณฑ์ | (กxยxส) 14.5x21x1.8 ซม. |
น้ำหนักรวมบรรจุภัณฑ์ | 0.41 กก. |
หนังสือ Don't tell me how to play วุ่นรักนักเกมเมอร์
เพราะยึดอาชีพเกมเมอร์เป็นอาชีพทำเงิน ทำให้เกมเมอร์ชื่อดังอย่างผมเผลอไปตกปากรับคำร่วมทดลองเล่นเกมแนว RPG ผสม MOBA สไตล์ไทยตัวใหม่ที่เชื่อมจิตใต้สำนึกของผู้เล่นเข้ากับระบบเกมได้ มันจะดีมากถ้าหากว่าระบบไม่สุ่มเลือกอาชีพให้ผมเป็น ‘พระ’ และมีหน้าที่สนับสนุนทีมทั้งๆ ที่ผมเป็นพวกสายบวกตัวพ่อ ถูกต้อง พระที่ห่มจีวรและนุ่งสบง สองมืออุ้มบาตรนั่นแหละ แถมยังมีชื่อเก๋ๆ ในเกมด้วยว่า ‘พระอชิโต’ ทว่านั่นไม่สำคัญเท่ากับการที่เล่นกันอยู่ดีๆ เกมเฮงซวยนี่เกิดติดบัคจนผมและเกมเมอร์คนอื่นๆ ติดอยู่ในนั้นแล้วออกมาไม่ได้ มิหนำซ้ำยังรับรู้ทุกความรู้สึกอีก ซึ่งหมายความว่าจะตายในเกมไม่ได้ ไม่อย่างนั้นร่างจริงก็ม่องเท่งไปด้วย ทางเดียวที่จะออกจากเกมได้คือต้องทำภารกิจในเกมให้ครบเท่านั้น แต่ความหวังที่จะออกจากเกมนี้ช่างริบหรี่นัก เพราะสมาชิกทีมมีแต่คนบ้าๆ บอๆ โดยเฉพาะไอ้คนที่รับหน้าที่เป็นแอสซาซินของทีมอย่าง ‘นักดาบเดชา’ ที่คอยร้องเรียกให้ผมฮีลให้มันตลอดเวลา “พระมัวทำอะไรอยู่วะ ฮีลสิวะ!” กูคูลดาวน์อยู่... “กูบอกให้ฮีลไง เลือดจะหมดหลอดแล้ว!” กูบอกว่าคูลดาวน์อยู่! “พระโว้ย! ฮีลสิโว้ย! เล่นเป็นหรือเปล่าวะ!” ก็กูบอกว่าคูลดาวน์อยู่ เดี๋ยวก็ขว้างบาตรใส่ซะหรอก! ไม่แค่บาตร แต่จะขว้างตาลปัตรตามด้วย และพอฮีลปุ๊บ ตัวผมก็พูดออกมาโดยอัตโนมัติ... “อาตมาขอบิณฑบาต” ไอ้เกมเวรนี่...นรกเป็นแค่ชื่อน้ำพริกหรือไงวะ
ISBN : 9786161852108
ผู้แต่ง/ผู้แปล : หนูแดงตัวน้อย
สำนักพิมพ์ : Rose
หน้า/จำนวนเล่ม : 324 หน้า
ชนิดปก : ปกอ่อน